🌉 Zdradziłam Męża Po Alkoholu

Przysięgam, w tym zaproszeniu nie było żadnych podtekstów. Naprawdę myślałam, że po prostu wypijemy kawę i jeszcze chwilę pogadamy. Ale po wejściu do domu nie włączyłam nawet czajnika. Nie zdążyłam. Gdy tylko zamknęły się za nami drzwi, Adam oparł mnie o ścianę i zaczął całować. Poczułam rosnące podniecenie. Usłyszałam pukanie do drzwi. Wstałam i otworzyłam. Za drzwiami stał Tomasz. Uniósł dłoń i otarł mi z twarzy łzy. Nawet nie wiedziałam, że płakałam. – Nie wiem, co ci tam po głowie chodzi – powiedział cicho – ale założę się o moją połowę bliźniaka w Gdańsku, że myślisz, że jestem wakacyjnym donżuanem, który skacze z kwiatka na kwiatek. „Zdradziłam męża na wyjeździe integracyjnym. Teraz boję się, że zazdrosna koleżanka powie o wszystkim Jarkowi” Zdradziłam męża:( Teraz czuję się z tym jak szmata:(Nie potrafię spojrzeć w lustro.Czy to minie kiedyś? Nie rozumiem tych ludzi, którzy po alkoholu zdradzają. To tak jakby mieli Po tym wszystkim widzę jaka byłam głupia, że przez chwilę zauroczenia zniszczyłam całe nasze małżeństwo, i to z człowiekiem z którym tak naprawdę mnie nic nie łączy. Kocham mojego męża, nie wyobrażam sobie życia z nikim innym, ale widzę że raczej to nie jest możliwe żebyśmy byli razem. Temat: Zdradziłam męża i teraz rozpada mi się małżeństwo. Monika Wełna: Wszystko ewoluuje Po "nocy szczerości" niby zaczęliśmy wracać do normalności. To fajnie :) I okazało się, że nagle seks okazał się dla mnienie wiem jak to nazwać- na samą myśl zaczynał boleć mnie żołądek i byłam na skraju paniki. Pamiętajmy, że po alkoholu potencjalna osoba, z którą zdradzimy partnera, może nam się wydawać znacznie atrakcyjniejsza i ciekawsza niż w rzeczywistości. Jeśli już zdecydujesz się na zdradę, koniecznie pamiętaj o antykoncepcji. ZOBACZ TAKŻE: Partner przy porodzie. Te ZDJĘCIA mówią więcej niż tysiąc słów zdradziłam męża będąc z nim w ciąży. POPRZEDNIA. 1. 2. NASTĘPNA. napisał/a: bzowe_ucho 2007-07-07 11:51. czy któraś z was zdradziła męża czy chłopaka będąc z nim w ciąży?! bardzo proszę o wyznaniamnie, teraz myślę że niestety, zdażyło się cos takiego i nie mogę się po tym pozbieraćmąż za grancą i nie wiem Dzięki niemu po raz pierwszy poczułam się prawdziwie kochana. Czy można oczekiwać od życia większego daru? Pięć miesięcy później szłam w kondukcie żałobnym. Po uroczystości pogrzebowej podeszła do mnie jakaś kobieta. – Chciałam pani podziękować – uśmiechnęła się smutno – że nie odebrała mi go pani. Przez El, 18 godzin temu w Życie erotyczne. 35 odpowiedzi. 661 wyświetleń. brUm. 1 minutę temu. witam, postanowiłam napisac tutaj bo nie potrafie poradzic sobie z tym co zrobiłam nie Będzie po prostu życie "obok siebie". Anna Klaus-Zielińska, psycholog trudnych relacji, specjalistka, która wspiera pary w procesie rozstania, mówiła w wywiadzie dla Onetu, że grupa 60+ to Osoba, która zdradziła może nagle bez specjalnej przyczyny zmienić swoje zachowanie o dosłownie 360 stopni, na przykład zacznie kupować prezenty, czy robić niespodzianki bądź odwrotnie, będzie się oddalać. To wyraźny znak, że coś jest nie tak, być może to wynik zdrady. Dobrze to sprawdzić. X1tqVDM. Znalazła się Pani z pewnością w trudnej sytuacji. Z jej opisu rozumiem, że nadal zależy Pani na mężu. Jeżeli jest taka możliwość to proponowałabym szczerą i spokojną rozmowę, podczas której mogłaby Pani opowiedzieć mężowi o swoich obawach dotyczących jego zachowania. Zdaję sobie sprawę z tego, że takie rozmowy nie są łatwe, bo zwykle związane są z przeżywaniem trudnych emocji. Dlatego drugą opcją jest porada u terapeuty par i małżeństw. W obecności trzeciej osoby łatwiej jest spokojnie porozmawiać, spojrzeć na całą sytuację z dystansu i ustalić pewne rzeczy. Warunkiem takiego spotkania jest chęć obu stron do jego odbycia. Jeżeli mąż jednak nie chciałby wziąć w nim udziału, to może też Pani udać się po wsparcie psychologiczne sama. To nie rozwiąże Państwa problemów, ale może ułatwić Pani odnalezienie się w tej sytuacji. Warto też zadać sobie pytania na ile jeszcze Państwu na sobie zależy, co Was łączy i czy chcecie ratować swoje małżeństwo. fot. Adobe Stock, Proxima Studio Mam 62 lata, dwoje dzieci i trójkę wnucząt. Wczoraj średnia wnuczka skończyła 10 lat, rodzice urządzili jej przyjęcie urodzinowe w ogródku jordanowskim. Siedziałam na ławce i patrzyłam na swoje wnuki, córkę i syna z rodzinami. I na Wieśka, mojego byłego męża, którego zawsze uważałam za mięczaka bez krzty męskiej energii. Siedział przy stole z rodziną i śmiał się. Obok niego jego druga żona, wypłosz jakich mało. Oczkami jak guziczki gapiła się w mężusia, spijając z jego ust każde słowo… Umierałam z zazdrości. Ławkę, na której siedziałam, od ich stołów oddzielało jakieś dwadzieścia metrów trawnika i wysokie krzewy. Moja córka, Diana, nie życzy sobie, żebym podchodziła do jej dzieci. Robert, mój syn, zgadza się z siostrą. Nie wiem, jak przekonać moje dzieci, że się zmieniłam. Że zrozumiałam, jaką krzywdę wyrządziłam nie tylko im – ale i sobie. I że teraz mogę im pomóc. Problem w tym, że nawet gdybym 30 lat wcześniej znała swoją przyszłość – starość w samotności i tęsknocie – pewnie niczego w swoim zachowaniu bym nie zmieniła. Bo cokolwiek oni by mówili, jakimikolwiek inwektywami by mnie obrzucali, prawdy nie da się zmienić. Urodziłam się taka, i tyle. Po prostu byłam posłuszna własnej biologii. Mam wrażenie, że już nosząc pieluchy, byłam zainteresowana płcią przeciwną. Cnotę straciłam w wieku 13 lat na koloniach nad morzem z szesnastoletnim tubylcem. Myślę, że miałam więcej szczęścia niż rozumu, bo przez następne 17 lat nie zaszłam w ciążę. W swojej mieścinie byłam znana jako cichodajka, więc kiedy wyjechałam na studia… nigdy więcej do N. nie wróciłam. Nie ze wstydu – wiedziałam, że jestem po prostu kobietą namiętną. Tyle że ludzie tego nie rozumieli, a ja nie miałam ochoty być wytykana palcami. Później ktoś nazwał mnie seksoholiczką, ale seksuolog, do którego poszłam z pytaniem, czy to prawda, stwierdził, że mam ogromne potrzeby, ale to nie seksoholizm. – Nie szuka pani ciągle nowych partnerów, dlatego że nowości panią podniecają. Myślę, że gdy znajdzie pani odpowiedniego mężczyznę, on pani wystarczy – powiedział i miał rację; problem w tym, że nie był to mój mąż. Nie powinnam była wychodzić za Wieśka Tylko że przy nim moje „szczęście” się skończyło, i choć się zabezpieczał, zaszłam w ciążę. Miałam już 30 lat i właściwie chciałam się ustatkować, założyć rodzinę. Wieśka poznałam w restauracji z dancingiem, gdzie poszłam z przyjaciółmi w pewien sobotni wieczór. Był miły, dość przystojny, świetnie tańczył, a ja znów miałam chcicę. W takim stanie poszłabym do łóżka i z Quasimodo. Jemu się spodobało i zaczął mnie nachodzić, żebym się z nim spotykała. Nie bardzo miałam ochotę, ale kiedy wyszło, że jestem w ciąży, uznałam, że los tak chciał. A Wiesiek był dobrze zarabiającym inżynierem… Szczerze mówiąc, nigdy naprawdę fizycznie męża nie pragnęłam, a w dodatku w te klocki należał do przeciętnych. Nie miał w sobie za grosz ognia ani namiętności. Ale był pod ręką, gdy czułam pragnienie. Był ojcem moich dzieci i nawet go lubiłam, choć, jak już wspomniałam, uważałam za ciapę i ciepłe kluchy. Więc pewnie jakoś bym dotrwała do grobu u jego boku – od czasu do czasu poprawiając sobie humor niemającym znaczenia namiętnym skokiem w bok, który rozładowywał gromadzące się napięcie w moim ciele – gdybym siedem lat po ślubie nie poznała Ryszarda. Mieszkał w tym samym bloku, dwie klatki dalej. Spotkałam go pewnego popołudnia. Ja spacerowałam ze swoimi dziećmi, on ze swoimi. Niewiele wyższy ode mnie, bardziej podobny do Maleńczuka niż Marka Grechuty. Ale gdy spojrzałam na niego, to jakby prąd przeszył całe moje ciało. Stanęłam w ogniu. W moich oczach Ryszard był chodzącym seksem. Ruchy jego ciała, uśmiech, twarz, dłonie… Feromony. Byłam gotowa. W jego spojrzeniu, którym obrzucił moje ciało, był ten sam żar. Dwa dni później zostaliśmy kochankami. To było nieuniknione. I pierwsze wrażenie nie kłamało – byliśmy seksualnie dla siebie stworzeni. Zwariowałam. Nagle wszystko inne straciło znaczenie – praca, dom, dzieci. Miłość męża. Opinia ludzi. Najważniejsze były nasze spotkania i seks. Namiętność, ogień, ekscytacja, która przepływała jak prąd w moich żyłach, rozlewając się po tkankach całego ciała. Byliśmy nienasyceni. Ciągle siebie spragnieni. Naturalnie, że ukrywaliśmy się – w końcu oboje mieliśmy rodziny. Listy od kochanka leżały pod moimi stanikami Kiedy nie mogliśmy się widzieć, pisał do mnie płomienne listy. Zbierałam je wszystkie i czytałam po wiele razy – Ryszard był poetą, artystą słowa. Potrafił jednym wierszem rozpalić mnie do czerwoności, tak że dzwoniłam do jego domu, mając nadzieję, że on odbierze, a nie jego żona, aby powiedzieć mu, że czekam na niego, już, teraz… Gdy przypomnę sobie te cztery lata, widzę ogrom szaleństw. Potrafiłam wziąć chorobowe, że niby mam bóle i będę leżeć w łóżku, i gdy mąż szedł odbierać córkę ze szkoły, do mojego domu przychodził Ryszard. Zamykałam maleńkiego Roberta w pokoju z telewizorem i oddawałam się rozkoszy. Ryszard wymykał się od nas, gdy słyszeliśmy dźwięk domofonu – to mąż wracał z córką. Wyrodna matka – tak nazwano mnie w sądzie, gdy to wszystko wyszło na jaw. Możliwe. Nic nigdy złego się nie stało, ale w „przyzwoitych” oczach tak to pewnie wygląda. Jak to ujął adwokat męża? „Małe dziecko siedzi zamknięte w pokoju, podczas gdy matka gzi się z kochankiem w sypialni. A gdyby dziecko udusiło się klockiem? Albo weszło na parapet i spadło z okna?”. A gdyby porwali go kosmici? Idiota. Tak, wiem, nie mam racji, i moja kpina jest nie na miejscu. Teraz to widzę, ale wtedy nie myślałam rozsądnie. Inaczej nie trzymałabym listów Ryszarda pod swoimi stanikami w szafce. Pewnego dnia Wiesiek chciał zrobić mi niespodziankę i kupił na urodziny piękną starą bieliźniarkę, o jakiej marzyłam. Przywieziono ją do domu, kiedy byłam w pracy, i mąż postanowił przełożyć moją bieliznę na nowe miejsce. Żeby wszystko było gotowe. I tak trafił na pudełko z listami Ryszarda… Być fair wobec siebie czy wobec innych? Awantura była kosmiczna… Przyszła mi wtedy na myśl maksyma Chińczyków: „Uważaj, czego pragniesz, bo może ci się spełnić”. Dostałam ten upragniony mebel – i straciłam rodzinę. Oczywiście wyprowadziłam się z domu jeszcze tego samego dnia. Gdy mąż odkrył prawdę, wynajęłam mieszkanie i… kochałam się z Ryszardem. To było najważniejsze. On stwierdził, że tak bardzo mnie pragnie, że chce ze mną być, i skoro ja jestem teraz wolna, on sprowadzi się do mnie. Mąż wygrał rozwód. Pozbawiono mnie praw rodzicielskich, jako że narażałam dzieci na różne zagrożenia, niemoralność itp… Ryszard też rozwiódł się z żoną i wydawało się, że nic więcej nam do szczęścia nie potrzeba. Jak powiedział pierwszej naszej wspólnej nocy w mieszkaniu: I żyli długo i szczęśliwie. Nie wierzcie w bajki. Chyba że mają tak teraz popularne „realistyczne” zakończenia. Królewna Śnieżka ugryzła kawałek jabłka, który stanął jej w gardle i doprowadził do niedotlenienia mózgu, więc po wybudzeniu była idiotką. Kopciuszek po ślubie z księciem na dworze traktowana była jak trędowata i wpadła w alkoholizm. A jak skończyła się moja bajka? Po pięciu całkiem fajnych latach Ryszard stracił pisarską wenę. Oczywiście nie z dnia na dzień, tylko tak powoli, stopniowo. To było dla niego tragedią, w życiu miał bowiem dwie ważne sprawy – pisanie i mnie. Zaczął pić. Coraz więcej. A im więcej pił, tym bardziej coś przestawiało mu się w głowie. Alkohol obudził w nim demona zazdrości i zaborczości. Przestał mi ufać. Rozliczał z każdej chwili poza domem. Awanturował się. Wszędzie widział kochanków. Podejrzewał mnie o zdrady. Mylił się. Wciąż pragnęłam jego – i tylko jego. Trzy lata wytrzymałam, mając nadzieję, że mu ta artystyczna blokada przejdzie, i znów będzie jak dawniej. Ale gdy pierwszy raz mnie uderzył, powiedziałam: „Dość”. Wiedziałam, że teraz będzie tylko gorzej. Zabrałam walizki i wyprowadziłam się. Nie podałam adresu. Nie odbierałam telefonów. Choć moje ciało płakało, nie ugięłam się. Są pewne granice. A on dwa miesiące później upił się i skoczył z mostu. Czy czułam się winna? Oczywiście. Wiedziałam, że gdybym została, nie zabiłby się. Jednak… czy ja też nie jestem ważna? Jakie byłoby moje z nim życie? Tak, czułam się winna przez pewien czas, dopóki ktoś mi nie wytłumaczył, że mamy obowiązki nie tylko wobec innych, ale i wobec siebie. I że zdrada siebie jest zdradą największą. A jednak, kiedy siedziałam za krzakami i patrzyłam na roześmianych ludzi, którzy genetycznie byli moją rodziną, tylko nie chcieli mnie znać, zaczęłam się zastanawiać, co jest ważniejsze: bycie fair wobec siebie czy wobec innych? I czy tak naprawdę byłam fair wobec siebie samej, skoro moje wybory doprowadziły mnie w to miejsce? W gruncie rzeczy wszystkie te pytania są nieistotne – bo tak naprawdę nie miałam wyboru. Moja biologia była silniejsza od mojej psychiki. Może więc tak w ostatecznym rachunku to ja jestem ofiarą? Oczywiście nie zamierzam rezygnować z odzyskania rodziny. Może pewnego dnia, jak będę się bardzo starać, będę gościem na kolejnych urodzinach moich wnuczków. Na razie patrzę na nich i tęsknota rozrywa mi serce. Czytaj także:„Matka kłamała, że ojciec mnie porzucił. Wychowywał mnie człowiek, który nie ma pojęcia, że nie jestem jego synem”„Zdradziłam męża z kolegą z pracy. Paweł pokazał mi, jak to jest być pożądaną, kochaliśmy się prawie na każdej przerwie”„Chciałam założyć rodzinę z wojskowym, ale służba była ważniejsza. Wrócił po 10 latach z miłością wypisaną na ustach” Natalia1081 Dołączył: 2016-11-03 Miasto: krzczonowice Liczba postów: 66 9 listopada 2016, 19:42 Mam już tu konto ale mam też trochę "głupi" temat. Dziewczyna: o dobrym sercu, bardzo zakochana w chłopaku on w niej jeszcze nie lecz wszystko idzie w dobrą stronę i on rózwnież zaczyna się angażowaćjest impreza ona na niej, bez niego, kiedy jest pijana nigdy nie zgonuje ani nic, ale całuje się i "dotyka" z wieloma, choć to nie jest świadomeno i ta dziewczyna ma tak zawsze kiedy wypije więcej, jej niedoszły chłopak o tym wiedział, gdyż sami się w ten sposób poznalion sie o tym dowiaduje od ludzi i oddala się od niej, ale dalej coś czuje więc rozmawiają, chłopak mówi, że go to zaboolało, płacze i po tym stwierdza, że nigdy nie beda razemta dziewczyna naprawdę żałuję i nie myślala, ze bedzie az tak zły, bo przecież nie byli razemzapewnia go, ze go kocha (naprawde tak jest), po raz pierwszy mówi mu te słowa, ale on za bardzo nie chce wybaczyc, ale tez nadal chce sie spotykac bo jednak cos tam czujetroche głupi temat, ale ludzie bywają głupico myślicie o takich osobach, które po alkoholu mają takie odpały, nic nie czują do tych osób z którymi się całowały?to troche moja sprawa no i mogę szczerze powiedzieć, że tamtego kocham, no ale zdradziłam, no ale też średnio to pamiętam i mogłabym rzec, że to się nie liczy.. inni wymiotują, zgonują, są agresywni po alkoholu i tego nie kontrolują, a inni "zdradza" i też tego nie kontrolują, co myślicie? Dołączył: 2011-02-18 Miasto: Liczba postów: 1535 9 listopada 2016, 19:48 Hahah, tez bym cie nie wiesz jak się zachowujesz po alko, to nie że inni wymiotuja po kątach itp. wcale cię nie usprawiedliwia, twoje zachowanie po jest dużo gorsze. I jeszcze piszesz, że wcale n je jesteś wtedy pijana, to ja nie wiem co byś robiła jakbyś była. Edytowany przez jaCie 9 listopada 2016, 19:52 Dołączył: 2010-11-03 Miasto: Ibiza Liczba postów: 15314 9 listopada 2016, 19:49 Co myślę? Że taka osoba nie ma ani trochę klasy. Skoro nie kontroluje się po alkoholu, to widocznie nie jest dla i dotykanie się "z wieloma" to dla mnie żenada. NIe dziwie się, że facet nie chce być z taką osobą. Jak można mieć szacunek do kogoś takiego?ps. Alko jest jak Media Markt- nie dla idiotów. sofro 9 listopada 2016, 19:50 Jezeli wiesz, ze nie kontrolujesz swoich popedow seksualnych po alkoholu - to po co pijesz? Nie wyobrazam sobie jak ludzie pija, wsiadaja potem do auta - zabijaja ludzi - i sie tlumacza, ze sa niewinni, bo "nie pamietaja". Po pierwszym razie - jak wiesz, ze nie umiesz sie kontrolowac - to decyzja raz na zawsze - jestes abstynentka i juz. Co to za gadanie "nie liczy sie"? Powaznie w to wierzysz? -) Co to znaczy, ze inni sa agresywni, a ty do nich nie nalezysz? Owszem- nalezysz! Jestes taka sama jak inni, co sie tlumacza, ze zabili, ale nie pamietaja. Jestes w tej samej lidze. Oraz owszem, bylas agresywna - chociazby wobec chlopaka, ktoremu dalas nadzieje na zwiazek i go zawiodlas. Poza tym po kazdym piciu - zbadaj sie na choroby weneryczne i HIV. Edytowany przez 9 listopada 2016, 19:53 Dołączył: 2013-09-30 Miasto: Las Liczba postów: 2061 9 listopada 2016, 19:52 Zakochana osoba tak nie postępuje. To myślę. Nie mogłabym później być z taką osobą. Zdrada to zdrada, na trzeźwo czy pod wpływem alkoholu - rani tak jak masz takie fazy po spożyciu alkoholu i traci się kontrolę, to może wypadałoby ograniczyć i nie mieć więcej takich problemów.. Dołączył: 2009-11-11 Miasto: Melbourne Liczba postów: 15311 9 listopada 2016, 19:58 Ja bym takiej dziewczyny nie chciała gdybym była facetem. Chłopakowi pewnie było trudno powiedzieć nie, ale trzeba jednak myśleć o przyszłości... co by miał ze związku z taką? Nigdy nie wiadomo kiedy i z kim go dziewczyna w ogóle nie powinna pić skoro nie umie się zachować. Alkohol nie jest dla każdego. Dołączył: 2016-10-15 Miasto: Ateny Liczba postów: 505 9 listopada 2016, 20:03 z szacunku dla tego chłopaka, którego sama piszesz, ze kochasz, powinnaś po prostu nie pić na imprezach, skoro tak Ci odbija. Wcale mu się nie dziwię, że się oddala, Ty chciałabyś być z chłopakiem, który jak wypije to uderza do innej, jednej, drugiej, trzeciej? Ja nie. Dołączył: 2011-02-06 Miasto: Toruń Liczba postów: 2205 9 listopada 2016, 20:04 tamtego kocham, no ale zdradziłam, no ale też średnio to pamiętam i mogłabym rzec, że to się nie liczy PrzyszlaZona 9 listopada 2016, 20:07 Dużo dziewczyn po alkoholu jest łatwa. Tak- jesteś łatwa. Z tego względu nie piję, mam koleżanki, które nie piją z tego powodu. Co innego jak byłam ze swoim facetem i po alkoholu miałam większą ochotę, a co innego dać się obmacywać innym facetom. Wiesz, że tak jest- nie pij. Usprawiedliwisz faceta, jeśli po alkoholu jest agresywny i Cię pobije? Przecież wtedy tego nie kontroluje. Widzisz? To, że się tak zachowujesz po alkoholu to jedno, a to że pozwalasz sobie na picie alkoholu wiedząc, że się tak zachowujesz- to tak, jest to zdrada, bo wiedziałaś, że jak pijesz to tak postępujesz, a mimo to dokonałaś takiego wyboru. Dołączył: 2013-08-18 Miasto: Zielone Wzgórze Liczba postów: 4712 9 listopada 2016, 20:17 Natalia1081 napisał(a):Mam już tu konto ale mam też trochę "głupi" temat. Dziewczyna: o dobrym sercu, bardzo zakochana w chłopaku on w niej jeszcze nie lecz wszystko idzie w dobrą stronę i on rózwnież zaczyna się angażowaćjest impreza ona na niej, bez niego, kiedy jest pijana nigdy nie zgonuje ani nic, ale całuje się i "dotyka" z wieloma, choć to nie jest świadomeno i ta dziewczyna ma tak zawsze kiedy wypije więcej, jej niedoszły chłopak o tym wiedział, gdyż sami się w ten sposób poznalion sie o tym dowiaduje od ludzi i oddala się od niej, ale dalej coś czuje więc rozmawiają, chłopak mówi, że go to zaboolało, płacze i po tym stwierdza, że nigdy nie beda razemta dziewczyna naprawdę żałuję i nie myślala, ze bedzie az tak zły, bo przecież nie byli razemzapewnia go, ze go kocha (naprawde tak jest), po raz pierwszy mówi mu te słowa, ale on za bardzo nie chce wybaczyc, ale tez nadal chce sie spotykac bo jednak cos tam czujetroche głupi temat, ale ludzie bywają głupico myślicie o takich osobach, które po alkoholu mają takie odpały, nic nie czują do tych osób z którymi się całowały?to troche moja sprawa no i mogę szczerze powiedzieć, że tamtego kocham, no ale zdradziłam, no ale też średnio to pamiętam i mogłabym rzec, że to się nie liczy.. inni wymiotują, zgonują, są agresywni po alkoholu i tego nie kontrolują, a inni "zdradza" i też tego nie kontrolują, co myślicie?A co to jest to" zgonowanie ani nic"?Moja rada: Skoro zawsze kiedy wypijesz więcej całujesz się i "dotykasz" z wieloma, to po prostu przestań pić. Problemy znikną. Byli już blisko 20 lat po ślubie i w ich małżeństwie nie było lekko. Ich nastoletni wówczas syn Wojtek dawał im nieźle popalić. - Był wtedy w liceum, wpadł w złe towarzystwo. Wagarował, zaczęły się problemy z alkoholem, nie dam głowy za to, że nie eksperymentował z narkotykami – wzdycha ciężko Joanna. Syn zrobił się arogancki, traktował rodziców jak powietrze. Próby rozmów, dojścia do porozumienia z coraz bardziej trudnym chłopakiem spełzały na niczym. W domu panowała ciężka atmosfera. - Siekierę można było zawiesić. Nie wiedzieliśmy w jakim stanie Wojtek wróci do domu i czy w ogóle wróci na noc. A przecież byliśmy zwykłą, normalną rodziną, nic się w domu strasznego nie działo, wydawało nam się, że nie było żadnych powodów,by syn się tak zachowywał. I to było dla nas bardzo ciężkie. – opowiada Joanna. Mąż jednak znalazł winnego, a konkretnie winną. Wypominał Joannie, że jej ojciec też popijał, więc syn pewnie ma geny po dziadku. Wyrzucał, że była nadopiekuńcza, że za bardzo go rozpieszczała, bo ukochany „synuś mamusi”, jedynak, zawsze wszystko miał pod nos podsunięte. Ona się odgryzała, że chłopak nigdy nie miał ojca, bo ten był ciągle w pracy, albo wsadzał nos w gazetę. Zamiast prób rozwiązania problemu, dochodziło do wiecznych awantur. - To był prawdziwy koszmar i czasami się zastanawiam, dlaczego wówczas od męża nie odeszłam. Zabijał mnie tym jadem, tymi wymówkami. Myślę, że nie miałam wtedy na to siły, przestałam na pewne rzeczy reagować. W głowie był mi tylko Wojtek i to, żeby jakoś go z tego bagna wyciągnąć. Bo chłopak zdolny, który był dobrym uczniem, nagle zaczął się staczać. I to było dla mnie gorsze od słów mojego męża, które przecież też bolały – opowiada Joanna. Rok 2009 był też rokiem 25-lecia matury i już wcześniej część osób z jej klasy postanowiła, że trzeba zrobić jakieś huczne obchody. Joanna nie wie, kto zdecydował, że spotkają się w Walentynki, ale większość podchwyciła ten pomysł. Wynajęli pensjonat w lesie, kilkadziesiąt kilometrów od miasta. Bo jakby pogoda sprzyjała, to można było zrobić ognisko i kulig. Joanna pamięta, że to był zimny i śnieżny luty, ale tak naprawdę to nie ma nic do rzeczy. - Pamiętam też, że nie miałam ochoty jechać. Atmosfera w domu była taka napięta. Ale w końcu uznałam, że wyjadę, że może choć na te dwa dni od tego wszystkiego ucieknę – wspomina Joanna. Wsiadła do samochodu, wyjechała za miasto i nagle, jakby wszystko z niej zeszło. Poczuła się wolna, jechała na spotkanie swojej młodości, postanowiła się dobrze bawić wśród starych kolegów. Z większością nie miała kontaktu i była ciekawa, jak żyją, jak wyglądają co robią. - Oczywiście liczyłam na to, że spotkam Krzyśka, moją licealną miłość. Też byłam ciekawa, co tam u niego. Chodziliśmy ze sobą do matury, potem on wyjechał na studia, nasze drogi się wtedy rozeszły – opowiada Joanna. I Krzysiek był, podszedł do niej jako pierwszy i tak naprawdę już się nie rozstawali. - Czas się nagle cofnął, poczułam się znowu jak tamta młoda dziewczyna. Bawiliśmy się razem, potem poszliśmy do niego do pokoju. To było cudowne przeżycie, spędziliśmy noc razem. Ale nie tylko na seksie. Dużo wówczas też żeśmy ze sobą rozmawiali – mówi Joanna. Opowiedziała Krzyśkowi o Wojtku, opowiedziała o wyrzutach męża. Zrzuciła z siebie ten ciężar, poczuła się lepiej. Krzysiek opowiedział o swojej rodzinie. Miał dwóch synów, jeden prawie geniusz, drugi urodził się z autyzmem, życie z nim jest ciężkie. - Wytłumaczył mi, że facetom ciężko znieść porażkę związaną z potomkiem, trudniej niż kobietom. Że być może z tego powodu mąż przerzuca winę na mnie, że w środku ma wyrzuty sumienia, że za mało zajmował się Wojtkiem, bo sam siebie obwinia. Że ludzie różnie reagują na problemy, że warto mieć do tego dystans, choć oczywiście nie jest to łatwe – opowiada Joanna. I tak rozmawiali i kochali się na przemian. Czuli się ze sobą bezpieczni, wiedzieli, że nie będzie żadnego „później”, nie będzie oczekiwań, żadnych skrytych randek. - W liceum nigdy nie poszliśmy ze sobą do łóżka, kończyło się na pieszczotach, ja panicznie bałam się wtedy ciąży. Ale zawsze miałam na to ochotę, podobnie jak Krzysiek, więc tak jakoś chciało nam się domknąć ten rozdział. Krzysiek mówił mi, że nadal jestem piękna, że jestem wspaniałą osobą. A ja dawno nie słyszałam żadnych komplementów – opowiada Joanna. Do domu wróciła odmieniona. Poczuła się zupełnie inaczej jako kobieta, odzyskała stracone poczucie wartości. Postanowiła inaczej też patrzeć na wymówki męża i zająć się na poważnie problemem z Wojtkiem. Znalazła dobrego terapeutę, najpierw poszła do niego sama, potem zmusiła ojca i syna, by wspólnie iść na terapię. - Powoli, powolutku wychodziliśmy na prostą. Nie było łatwo, ale Wojtek zdał maturę, dostał się na studia. Dziś ma swoją rodzinę, jest szczęśliwym ojcem. Ja jestem nadal ze swoim mężem, nigdy więcej nie miałam żadnego romansu. Ale ja myślę, że gdyby nie te Walentynki w 2009 roku, historia naszej rodziny mogłaby być inna. Tak wiem, zdradziłam swojego męża. Ale ten cudowny seks i ta rozmowa z Krzyśkiem były dla mnie oczyszczające, jakkolwiek to brzmi. Ja jestem tego pewna, to był mój najlepszy prezent walentynkowy – kończy opowieść Joanna. Magdalena Gorostiza Imiona i niektóre szczegóły zostały zmienione. Dołącz do Forum Kobiet To miejsce zostało stworzone dla pełnoletnich, aktywnych i wyjątkowych kobiet, właśnie takich jak Ty! Otrzymasz tutaj wsparcie oraz porady użytkowniczek forum! Zobacz jak wiele nas łączy ... Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Posty [ 14 ] 1 2013-10-20 14:37:19 Korneliaw Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-20 Posty: 5 Temat: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałujęJestem ze swoim chłopakiem już rok i wczoraj kolega brata (Rusek) poszedł ze mną po piwo... Oboje byliśmy pijani. Jego kolega namawiał mnie na sex miałam ochotę i całą godzinę się powstrzymywałam on mnie przytulał itp. W końcu postanowiłam to z nim zrobić on włożył tylko raz czy dwa razy i ja uciekłam tam spotkałam mamę mama widziała to wszystko i powiedziała że się puszczam. Już nie jest taka zła powiedziałam że nie chciałam tego zrobić jak wytrzeźwiałam to mi się płakać chce co ja mogłam zrobić. Ale i tak męczy mnie sumienie kocham swojego chłopaka i chcę z nim być niczego mi nie brakuje i nie mam zamiaru nigdy więcej nawet myśleć o kimś innym jak myślicie czy powiedzieć chłopaka choć tak bardzo żałuję?? ;( 2 Odpowiedź przez Abizer 2013-10-20 14:55:12 Ostatnio edytowany przez Abizer (2013-10-20 15:02:26) Abizer Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-05 Posty: 2,316 Wiek: Tendencja wzrostowa Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję korneliaw napisał/a:Oboje byliśmy pijani. Jego kolega namawiał mnie na sex miałam ochotę...powiedziałam że nie chciałam tego zrobić...kocham swojego chłopakaOgólnie moim zdaniem jesteś kompletnie nieodpowiedzialna i raczej nie rozumiesz znaczenia pewnych słów których używasz, ale w sumie Ci się nie dziwię patrząc co się dzieje wkoło bo na przykład w dzisiejszych czasach słowo "kocham" jest tak zeszmacone, że używa się go nawet na określenie samego, "gołego" stosunku płciowego ("kochaliśmy się wczoraj") które używany w kontekście takich wypowiedzi przeważnie wiele wspólnego z prawdziwą, realną i szczerą miłością nie powinnaś mówić chłopakowi o tym, co zaszło( chociaż będąc na jego miejscu chciałbym to wiedzieć, aby Cię pożegnać- sorry ale ja mam po prostu takie podejście do zdrajców) jeśli chcesz to dalej ciągnąć i mimo wszystko tym samym być cholernie nie fair w stosunku do tego faceta, możesz także zaryzykować, chociaż jeżeli nie rozmawialiscie nigdy na temat zdrady i ewentualnych konsekwencji ( co moim zdaniem powinno mieć miejsce w miare wcześnie w związku) to idziesz w ciemno. Na pewno powinnaś w miarę możliwości zerwać kontakt z tym "Ruskiem". Niszczyć swą zdobycz ? kakij smysł? Na czarne ? ?białe? mówić nada, bo to przemawia do Zapada; na knuty, kaźnie i tortury ?że to gumanne manikiury! Nada ich przekonywać mudro, że wojna ? mir, że chlew to źródło, że okupacja ? wyzwolenie, a będą cieszyć się szalenie! A kiedy z wolna, po troszeczku w tej dialektyce się wyćwiczą, to moją staną się zdobyczą. 3 Odpowiedź przez Korneliaw 2013-10-20 15:01:47 Korneliaw Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-20 Posty: 5 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Abizer napisał/a:korneliaw napisał/a:Oboje byliśmy pijani. Jego kolega namawiał mnie na sex miałam ochotę...powiedziałam że nie chciałam tego zrobić...kocham swojego chłopakaOgólnie moim zdaniem jesteś kompletnie nieodpowiedzialna i raczej nie rozumiesz znaczenia pewnych słów których używasz, ale w sumie Ci się nie dziwię patrząc co się dzieje wkoło bo na przykład w dzisiejszych czasach słowo "kocham" jest tak zeszmacone, że używa się go nawet na określenie samego, "gołego" stosunku płciowego ("kochaliśmy się wczoraj") które używany w kontekście takich wypowiedzi przeważnie wiele wspólnego z prawdziwą, realną i szczerą miłością nie powinnaś mówić chłopakowi o tym, co zaszło( chociaż będąc na jego miejscu chciałbym to wiedzieć, aby Cię pożegnać- sorry ale ja mam po prostu takie podejście do zdrajców) jeśli chcesz to dalej ciągnąć i mimo wszystko tym samym być cholernie nie fair w stosunku do tego faceta i na pewno powinnaś w miarę możliwości zerwać kontakt z tym "Ruskiem".Nie mam kontaktu z tym Ruskiem nie dawałam mu numeru i on nie wie gdzie mieszkam to było raz i nawet nie trwało to minutę... 4 Odpowiedź przez Abizer 2013-10-20 15:04:57 Abizer Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-05 Posty: 2,316 Wiek: Tendencja wzrostowa Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Korneliaw napisał/a:to było raz i nawet nie trwało to minutę...Heh... A co to za różnica? Niszczyć swą zdobycz ? kakij smysł? Na czarne ? ?białe? mówić nada, bo to przemawia do Zapada; na knuty, kaźnie i tortury ?że to gumanne manikiury! Nada ich przekonywać mudro, że wojna ? mir, że chlew to źródło, że okupacja ? wyzwolenie, a będą cieszyć się szalenie! A kiedy z wolna, po troszeczku w tej dialektyce się wyćwiczą, to moją staną się zdobyczą. 5 Odpowiedź przez darek90 2013-10-20 15:18:30 darek90 Net-facet Nieaktywny Zawód: Student Zarejestrowany: 2013-05-03 Posty: 87 Wiek: 25 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Postaw się w jego sytuacji, jak Ty bys się czuła jak on by Cie zdradził? Z jednej strony, chciałaś tego seksu i nie ważne że to trwało minutę, jak się jest z kimś to się z nim jest nie ważne czy byłaś pijana, odrzucona, było Ci smutno czy miałaś ochotę..Ja też bym Cie pożegnał, ale są różni ludzie i potrafią wybaczyć. Skreśliłaś jego zaufanie także ciężko Ci będzie teraz, chyba że mu nie powiesz, ale z tym też Ci będzie ciężko. Dobrze że przynajmiej żałujesz ale to co teraz piszesz że go kochasz i wogóle to powinnaś wiedzieć przed "Nie wie nikt co się może stać, nie wie nikt co się jeszcze zdarzy, gdy ból skrzywi bladą twarz, to i tak zostaniemy z tym sami...życie tak kruche jest, dużo daje i dużo odbiera" 6 Odpowiedź przez Korneliaw 2013-10-20 15:21:53 Korneliaw Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-20 Posty: 5 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Abizer napisał/a:Korneliaw napisał/a:to było raz i nawet nie trwało to minutę...Heh... A co to za różnica?Czytam o ludziach którzy zdradzają i wspominają jak im dobrze było a mi?? Ja nie miałam zamiaru nawet z nim iść z tym dupkiem jeśli wolno powiedzieć... Z moim chłopakiem jest mi naprawdę dobrze a ja jestem młoda i głupiutka i nie doceniam skarbu który mam... Wszyscy zdradzają po kłutni a ja sądzę że mi po prostu go brakuje nie potrafię go zrozumieć on mówi mi że mnie kocha a potem że mnie nie lubi i sama nie wiem co myśleć no i sam kazał mi znaleźć innego gdyż on jest ode mnie wiele starszy... Ale i tak się źle czuję poza tym on zrobił to samo na początku naszego związku całował się i był z inną a tamta go wkopała i on powiedział że to był błąd i ja też mogę popełnić błąd. Naprawdę go kocham nie to co ty mówisz że kocham to nic nie znaczy. Chcę z nim być całe życie...Powiedz mi czy warto to ciągnąć// Oboje się kochamy on mówi mi że nawet nie wiem jak on mnie kocha. On nie wierzy że go kocham jak mu to udowodnić?? On jest moim życiem jak on odejdzie to się zabiję. 7 Odpowiedź przez darek90 2013-10-20 15:45:08 darek90 Net-facet Nieaktywny Zawód: Student Zarejestrowany: 2013-05-03 Posty: 87 Wiek: 25 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Korneliaw napisał/a:On nie wierzy że go kocham jak mu to udowodnić??Nie dziwię się że Ci nie wierzy. Może zastanów się czy to warto ciągnąć skoro tak wygląda wasza sytuacja , ale tak na spokojnie teraz jesteś pod wpływem emocji i napewno nie zrobisz nic racjonalnego.. "Nie wie nikt co się może stać, nie wie nikt co się jeszcze zdarzy, gdy ból skrzywi bladą twarz, to i tak zostaniemy z tym sami...życie tak kruche jest, dużo daje i dużo odbiera" 8 Odpowiedź przez Stev 2013-10-20 16:51:57 Stev Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zawód: Net-facet Zarejestrowany: 2013-09-05 Posty: 187 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałujęPo prostu powiedz, że dałaś innemu i zobacz jego reakcje, no chyba, że chcesz żyć w kłamstwie... Bierz odpowiedzialość za to co robisz. 9 Odpowiedź przez agnik 2013-10-20 16:55:45 agnik 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-05-13 Posty: 1,857 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Nie karmić Trolla ! GG: 1464002"Nie ma takiej przeciwności, przeznaczenia, losu, które mogą zachwiać postanowieniem zdeterminowanej duszy" 10 Odpowiedź przez Dominisia21 2013-10-20 17:23:06 Dominisia21 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-09-18 Posty: 2,609 Wiek: 18 + ... = ... Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Korneliaw napisał/a:Czytam o ludziach którzy zdradzają i wspominają jak im dobrze było...Podasz jakieś konkretne przykłady? Bo mi się wydaje, że w większości to im rzeczywiście było miło, ale do pewnego czasu...Korneliaw napisał/a:On jest moim życiem jak on odejdzie to się poważnie? A może to tylko takie gadanie młodej dziewczyny? Zabijać się z powodu czyjegoś odejścia to jest zły pomysł. Przed tobą całe życie, które warto przeżyć jak najlepiej - dla siebie samej, inni ludzie to tylko nasi towarzysze: raz są, a raz ich nie zdaniem wasz związek składa się z dwóch nieodpowiedzialnych osób. Moja rada: dorośnijcie! Uważam też, że powinnaś mu powiedzieć prawdę, może wtedy jak oboje pogadacie o tym jak się zdradzaliście, to coś wam do tych głów mądrego wejdzie. I albo będziecie razem, albo się rozstaniecie - przyjmij ewentualne konsekwencje z pokorą. Bo na razie jest tak, że różne rzeczy mówicie, a różne robicie. Tylko lament i płacz. Zachowujecie się żałośnie. "Jeżeli nie wiesz dokąd zmierzasz, każda droga zaprowadzi cię donikąd.""Śmiech jest lekarstwem, które każdy może sobie przepisać." 11 Odpowiedź przez GDP 2013-10-20 18:10:12 GDP Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-10-20 Posty: 25 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Korneliaw napisał/a:Jestem ze swoim chłopakiem już rok i wczoraj kolega brata (Rusek) poszedł ze mną po piwo... Oboje byliśmy pijani. Jego kolega namawiał mnie na sex miałam ochotę i całą godzinę się powstrzymywałam on mnie przytulał itp. W końcu postanowiłam to z nim zrobić on włożył tylko raz czy dwa razy i ja uciekłam tam spotkałam mamę mama widziała to wszystko i powiedziała że się puszczam. Już nie jest taka zła powiedziałam że nie chciałam tego zrobić jak wytrzeźwiałam to mi się płakać chce co ja mogłam zrobić. Ale i tak męczy mnie sumienie kocham swojego chłopaka i chcę z nim być niczego mi nie brakuje i nie mam zamiaru nigdy więcej nawet myśleć o kimś innym jak myślicie czy powiedzieć chłopaka choć tak bardzo żałuję?? ;(Prymitywna prowokacja. 12 Odpowiedź przez rockwoman7 2013-10-23 17:39:34 rockwoman7 Netbabeczka Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-11-02 Posty: 496 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję Korneliaw napisał/a:Jestem ze swoim chłopakiem już rok i wczoraj kolega brata (Rusek) poszedł ze mną po piwo... Oboje byliśmy pijani. Jego kolega namawiał mnie na sex miałam ochotę i całą godzinę się powstrzymywałam on mnie przytulał itp. W końcu postanowiłam to z nim zrobić on włożył tylko raz czy dwa razy i ja uciekłam tam spotkałam mamę mama widziała to wszystko i powiedziała że się puszczam. Już nie jest taka zła powiedziałam że nie chciałam tego zrobić jak wytrzeźwiałam to mi się płakać chce co ja mogłam zrobić. Ale i tak męczy mnie sumienie kocham swojego chłopaka i chcę z nim być niczego mi nie brakuje i nie mam zamiaru nigdy więcej nawet myśleć o kimś innym jak myślicie czy powiedzieć chłopaka choć tak bardzo żałuję?? ;(nie ważne, że włożył Ci dwa czy dziesięc razy, włożył, a wcześniej przytulał, bez sensu. Gdzie robią takie laski jak Ty, bo się zastanawiam, masz faceta którego kochasz a pieprzył Cie rusek, nie komentuje, szkoda czasu 13 Odpowiedź przez nokiaaa 2013-10-23 17:53:46 nokiaaa Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-02-02 Posty: 1,945 Odp: Zdradziłam chłopaka po alkoholu, bardzo żałuję dzięki Bogu, że są takie dziewczyny jak ty, dostalam "spadek" po takiej jednej i dzięki niej mam partnera i rodzinie:)a nie boisz sie, że ci Rusek machnie ruskie niemowle i będziesz sie zastanawiała czy to jego czy chłopaka? 'Netkobiety są kompasem w moim życiu'"mam czas dla każdego absurdu" Posty [ 14 ] Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Zobacz popularne tematy : Mapa strony - Archiwum | Regulamin | Polityka Prywatności © 2007-2021

zdradziłam męża po alkoholu